Nieuw meisje in de klas

Vorige week is mijn beste vriendin Anne naar Drenthe verhuist. Dit vind ik heel erg jammer. We zijn al bijna dertien jaar beste vriendinnen. We woonde altijd in dezelfde wijk in Rotterdam. Hier zijn we beide geboren en opgegroeid. Ik heb haar ontmoet op de basisschool in de derde klas. Ze was dat jaar van basisschool gewisseld omdat haar oude basisschool niet beviel. Toen ze de eerste dag bij ons nieuw was werd ze in mijn tafelgroepje gezet. Ze kreeg een tafeltje naast mij aangewezen. Ik bood aan om haar de school te laten zien. Onze juf vond dat een heel goed idee. En vond het fijn dat ik mijn hulp aan het nieuwe meisje aanbood. Nadat ik haar de school had laten zien ging de bel al. 

Samen afspreken

Dat betekende lunchpauze! Lekker met zijn alle onze broodjes opeten en het schoolplein op om buiten te spelen. Ik herinner me nog goed dat het nog begin september was, en dat jaar hadden we een lange nazomer. Het was dus nog erg lekker weer buiten. We speelde verstoppertje en tikkertje. Ik merkte al snel dat ik Anne een heel aardig meisje vond. Een paar wekenlang speelden we alleen op school samen. Tot ze mij uitnodigde om mee naar haar huis te gaan na school. Dit leek mij heel gezellig en hier heb ik ja op gezegd. Die middag werden we echt vriendinnen. Sindsdien zijn we onafscheidelijk. We doen alles samen en zijn er altijd voor elkaar. Nu is ze helaas naar Drenthe verhuist, dit vind ik heel erg jammer. Haar verjaardag komt er bijna aan. Normaal vieren we die altijd samen en eten we veel taart. Maar nu is ze zo ver weg dat ik bang ben dat ik niet bij haar verjaardag kan zijn. 

Verassing voor haar verjaardag

Ik heb een tijdje na zitten denken, wat ik voor haar verjaardag zou doen. Het liefst zou ik naar haar toe gaan, maar ik heb die dag een toets en kan dat niet missen. Ik bedacht opeens om een grote verrassing voor haar te maken. Een grote doos in te pakken met allemaal spullen erin uit onze jeugd. Foto’s van ons samen, knutselwerkjes die we gemaakt hebben en zelfs briefjes die we naar elkaar schreven. Ik besloot dus om te gaan voor een groot pakket versturen. Deze moest ik dan wel een paar dagen van tevoren verzenden. Dan wist ik zeker dat het cadeau op tijd voor haar verjaardag zou zijn. Ik had zelf heel veel zin in het inpakken van het pakket, maar vond het nog steeds jammer dat ik voor het eerst in ons leven niet op haar verjaardag zou kunnen zijn.